Nos conocimos en enero, y el 14 de abril entendí que él era importante para mi, aunque él nunca se daría cuenta de mi presencia de ninguna manera. También me di cuenta que siempre (sí sí, este primer periodo de fascinación siempre implica muchos siempres) yo estaría en su órbita, y él en mía, sin que él lo viera ni, además, lo agradeciera nunca. “¡Sabias que sería así!” - me repetí a mi misma, intentando estudiar como antes, con gran interés general y los ojos bien abiertos. A cada uno de mis semejantes le pasa, o al menos, nos dicen que debería suceder así para echar raíces y permanecer en este mundo. Sin embargo, era incapaz de volver a mis intereses pasados con el mismo entusiasmo. Decidí que, a pesar de su fría indiferencia, iba a concentrarme en su herencia, en la influencia de sus palabras y pensamientos: definitivamente iba a escribir una tesis sobre él, mi maestro en el mundo de la filosofía, Arthur Schopenhauer.
Traducción
Poznaliśmy się w styczniu, a 14-go kwietnia zrozumiałam, że był dla mnie ważny, choć nigdy nie miał zdać sobie sprawy z mojej obecności w jakikolwiek sposób. Zdałam sobie sprawę również, że zawsze (tak, tak, ten pierwszy etap fascynacji zawsze implikuje wiele zawszów) pozostanę w jego orbicie, a on w mojej, mimo, że on tego nigdy nie dostrzeże, ani tymbardziej nie doceni. “Wiedziałaś, że tak będzie!” - powtarzałam sobie, próbując uczyć się jak dawniej, z dużym zainteresowaniem ogólnym i oczami szeroko otwartymi. Każdemu z mi podobnych to się przytrafia, lub przynajmniej mówią nam, że powinno się tak zdarzyć, by zapuścić korzenie i przynależeć do tego świata. Zdecydowałam, że pomimo jego zimnej obojętności, skoncentruję się na jego dziedzictwie, na wpływie jego słów i myśli: zdecydowanie napiszę pracę magisterską o nim, moim mistrzu w świecie filozofii, Arturze Schopenhauerze.
Julita Maria Skotarska
No hay comentarios:
Publicar un comentario